بگذار دیگران طور دیگر بیاندیشند . من بر این باور نیستم که چارچوبه ی تکلیف مقام ما چندان تنگ باشد که بتوان از پس هر موعظه ای دست بر زانو نهاد و نشست ؛ آنسان که گویی تکلیفمان را به جای آورده‌ایم .

وجدان بیدار / اشتفان تسوایگ

بگذار دیگران طور دیگر بیاندیشند . من بر این باور نیستم که چارچوبه ی تکلیف مقام ما چندان تنگ باشد که بتوان از پس هر موعظه ای دست بر زانو نهاد و نشست ؛ آنسان که گویی تکلیفمان را به جای آورده‌ایم .

وجدان بیدار / اشتفان تسوایگ

بگذار دیگران طور دیگر بیاندیشند . من بر این باور نیستم که چارچوبه ی تکلیف مقام ما چندان تنگ باشد که بتوان از پس هر موعظه ای دست بر زانو نهاد و نشست ؛ آنسان که گویی تکلیفمان را به جای آورده‌ایم .

وجدان بیدار / اشتفان تسوایگ

در باب بیهودگی زندگی؛ به بهانه مرگ ناگهانی مهدی، دوستِ نادیده

بعد از ازدواج یه سری افراد تو اینستاگرام منو دنبال میکردن که نمیشناختمشون اما بر حسب فالورهای مشترک متوجه بودم به شکلی به اقوام خانمم وابسته هستند، یکی از این افراد مهدی بود. به ظاهر حدود ۲۰ ساله نشون میداد و همیشه ی خدا تو استوری ها و پست های اینستاگرامش لبخند میزد و شاد […]

برشی تلخ از یک روز سخت

بعد از چند روز انتظار رفتم تعمیرگاه و ماشین رو تحویل گرفتم ، تقریبا هر چی پول در بساط داشتیم هزینه کرده بودم واسه تعمیرش ، استارت زدم روش شد و حرکت کردم ، چهارراه اول چراغ سبز بود و رد شدم ، چهارراه دوم چراغ قرمز بود ، منتظر موندم و با سبز شدن […]

چالش ۹۰ روز نوشتن – روز پنجم (روز بدون موبایل)

مجموعه «چالش نود روز نوشتن» ابتدا در کانال شخصی من منتشر میشه و صرفا تعداد معدودی از اونها در وبلاگ بازنشر میشه . امروز صبح وقتی رسیدم سر کار متوجه شدم موبایلم همراهم نیست ، البته من دوتا موبایل دارم ؛ یکیش بدون تقریبا هیچ نرم افزار خاصی و صرفا مخصوص تماس های کاری و […]

دومینوی خشم

همه چیز از اونجایی شروع میشه که یه نفر پشت تلفن یا رودررو خشمگینت میکنه ، یا با قرار گرفتن در یه شرایط نامطلوب عصبانی میشی و بعد دیگه کنترل همه چیز از دستت درمیره ، اکثر آدما (طبق مشاهدات تجربی خودم 🙂 ) در حد نرمالی توانایی کنترل خشم خودشون رو دارن ، همون […]

در آداب کمک خواستن

۱/ اگر در انجام کاری به کمک کسی نیاز داریم باید محترمانه از او تقاضای کمک کنیم . ۲/ غالب افراد جواب مثبتشان دو معنی دارد ، یا مایل به کمک هستند و یا درگیر تعارف و رودرواسی ، تا حد امکان سعی کنیم دیگران را تحت فشار رودرواسی قرار ندهیم و اگر هم متوجه […]

آشفتگی

پیش نوشت : نوشته ی زیر احتمالا خیلی بی نظم ، آشفته و احتمالا بدون سو و نتیجه ی خاصی خواهد بود ، ملغمه ای است از نیمسال عمر که به چشم بر هم زدنی گذشت . بارها از خودم پرسیدم و هنوز هم می پرسم که منِ جوانِ حالا حدودا ۲۸ ساله کجای زندگی […]

قسمتی از روزنوشته ی چهارشنبه

شاید همون قدر که من خودم رو محق میدونم زهرا هم خودش رو محق بدونه ؛ و چه بسا بیشتر ! زندگی همین طوریه دیگه ، تو همه ی دنیا رو از دو تا چشم خودت می بینی ، و نه چشم دیگری . شاید این آدم صبور و آروم و منطقی که من توی […]

یک قدم بزرگ به سمت آرامش

اواخر سال ۹۵ بود که برخی مشکلات در زندگی شخصیم آرامش و تمرکزم رو ازم گرفت ، واقعیت اینه که تو هر قدر هم که آدم صبور و بردباری باشی گاهی سختی های زندگی بدجور عرصه رو بر تو تنگ میکنن و اصطلاحا کم میاری و برای من همینطور بود . مراجعه به مشاوره ، […]

استاندارد دوگانه

ساعت حدود ۱۲ شب هست و من روی تخت بخش تزریقات بیمارستان دراز کشیدم و چشم دوختم به سرمی که هنوز خیلی مونده تا تموم بشه ، خسته ام از حال این چند روزه و امیدوارم که هر چه زودتر حالم بهتر بشه . یه آقایی از در اتاق تزریقات میاد تو و آمپولشو میزاره […]

۲۶ ساله شدم / خودم تنهایی

شاید برای اولین بار توی عمرم امسال اصلا دلم نمیخواست روز تولدم برسه ، دقیقا به همون دلایلی که همه دوست ندارن جشن تولدشون برسه بعلاوه یه دلیل دیگه ؛ این که امسال واسه اولین بار تولدم رو خونه نیستم ،‌پارسال به هر جون کندنی بود تولدمو خونه موندم و برنگشتم بندر اما امسال نه […]